മഴ/ Rain

Painting by artist Mopsang Valath

English translation towards the end of this post

നേരം വെളുത്തു എന്ന് പറയാൻ മഴ ഒട്ടും അനുവദിക്കുന്നില്ല. ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ പെയ്തു തുടങ്ങിയ മഴ ഇപ്പോഴും നിർത്താൻ ഉദ്ദേശമില്ലാത്ത പോലെ. സമയം ഇപ്പൊ ഏതാണ്ട് ഏഴര ആയിക്കാണും. മഴയാണേലും വെയിലാണേലും അടുക്കളയ്ക്ക് അവധിയില്ലാത്ത കാരണം, പരിഭവപ്പെടാൻകൂടി നേരമില്ലാതെ അവൾ അടുക്കളയിലേക്കു രംഗപ്രവേശം ചെയ്തു. അടുക്കള വരാന്തയിലൂടെ കിണറ്റിന്കരയിലേക്കു നടന്ന അവളെ കണ്ടൻപൂച്ച തന്റെ മഴക്കാല കെടുതികൾ ബോധിപ്പിച്ചു. ഇറയത്തു കോഴികളും ആടും പൂച്ചയും എല്ലാം വരിവരിയായി നിന്ന് മഴ ആസ്വദിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി. വെള്ളം കൊണ്ടുവന്നു വച്ച ശേഷം അടുപ്പിലെ ചാരം നീക്കി കാപ്പിക്കുള്ള വെള്ളം കളത്തിൽ വച്ച് അവൾ അടുപ്പിൽ തീ കൂട്ടി. കാപ്പിക്ക് തിക്കൂട്ടിയപ്പോഴേക്കും മഴയുടെ തണുപ്പ് അവളിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറി. ചൂടോടെ വാങ്ങിയ കാപ്പിയുമെടുത്തു അവളും ആ അടുക്കളപ്പുറത്തെ ഉമ്മറപ്പടിയിൽ ഇരുന്നു പുറത്തേക്കു നോക്കി. ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞു ഈ മഴയത്തു നനഞ്ഞു കുതിർന്ന സാരിയും ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു സ്കൂളിലേക്ക് പോകുന്നതാലോചിച്ചപ്പോൾ അവൾക്കു മഴയോട് ലേശം കുണ്ഠിതം തോന്നി.

The rain didn’t let it feel like the morning hours of a new day has reached. It has been raining continuously since last night and seems like the rain doesn’t want to stop pouring down. It’s been almost 7.30 in the morning. Whether it’s sunny or rainy day, there isn’t any pause for the kitchen chores. Without even wasting time over complaining about it, she just made her routine entry into the kitchen. In that old country house, she had to fetch water from the well situated next to the end of long kitchen verandah.  While walking towards the well, the old cat complained about his troublesome rainy days. The goat, chickens and the cat lined on the verandah seemed to be appreciating the blissful rain. She cleaned the remnants at the fire hearth and light the firewood in the kitchen for making the black coffee. The firewoods slowly erased the chillness of rain near her. With the steaming glass of coffee, she stepped into the verandah and joined with the rest of the army. She seemed thoughtful. On this rainy morning, she will be struggling her way to her school managing her wet six-yard saree. Her instincts made her feel annoyance for the rain.

(This is a typical scene of annoyance felt by working women in Kerala especially on rainy season managing chores at home and work) 

Advertisements